En rijen is plezant,en rijen is plezant,en rijen op een karreke zonder wielen!
"Vroeger op de speelplaats zongen de oudere kinderen liedjes als En rijen is plezant. Ik zong als vijfjarige peuter luidkeels mee. Tot zuster Rigoberta me op de vingers tikte en me tot mijn verbazing aanmaande om op te houden met die vuile manieren," vertelt Marita de Sterck.
Deze jeugdschrijfster, germaniste én antropologe is gefascineerd door de volkscultuur. Tijdens de research van haar vorige roman Kwaad Bloed stootte ze op enkele 'vuile liedjes', in Vlaanderen was er dan ook een rijke traditie aan erotische straat-, markt- en café-chantant liederen.
Bij gebrek aan seksuele opvoeding werd via speelse liedjes de vleselijke liefde op humoristische en dubbelzinnige wijze bezongen. Maar voor wie de dubbele boodschap niet begrijpt zijn het gewone 'brave' kinderdeuntjes. Letterlijke verwijzingen naar lichaamselen of seks zijn er immers nooit, enkel omschrijvingen als pruimendieven, snuifdozen, violen, fluiten, sloten, sleutels en bloempjes die geplukt worden.
Volgens Marita de Sterck is het juist deze suggestiviteit, het verbloemende van de tekst, dat de liedjes zo plezierig maakt.
Om deze levendige traditie van onze (over)grootouders niet te laten verdwijnen, besloot Marita de Sterck om de beste liederen te bundelen in het boek "En rijen is plezant: 69 vuile Vlaamse volkse liedjes, tot lering en vermaak van jong en oud".
Gerda Dendooven zorgde voor een aantal pittige tekeningen die volledig aansluiten bij de suggestieve sfeer van de liedjes. En wie wil meezingen, vindt behalve de tekst ook nog de muzieknotaties terug, uitgeschreven door Wilfrid Moonen.
0 reacties:
Een reactie posten