Gisteren werd in Amsterdam de Jan Hanlo Essayprijs 2013 uitgereikt. Deze tweejaarlijkse prijs wordt al sinds 1999 toegekend aan drie soorten essays (een niet gepubliceerde essay, een essaybundel die verscheen in de twee voorgaande jaren en een media-essay) met als het hoofddoel het maken van essays te stimuleren én het gebruik van essyas in maatschappelijke of literaire debatten te stimuleren.
De Jan Hanlo Essayprijs Groot 2013 gaat naar Marja Pruis voor haar essaybundel Kus me, straf me . Zij ontvangt 7000 EUR en een trofee van enkele studenten uit de Rietveld Academie. De overige genomineerden op de shortlist, gekozen uit 114 inzendingen, waren: Louise Fresco (Hamburgers in het paradijs), Joep Leerssen (Spiegelpaleis Europa), Willem Schinkel (De nieuwe democratie) en Peter Venmans (Het derde deel van de ziel).
In haar boek bespeelt Pruis virtuoos verschillende literaire registers. Met verve rekt ze de grenzen van het genre van het essay tot het uiterste op. Ook de lezer voor wie haar onderwerpen strikt onbekend terrein zijn, verleidt ze dankzij haar verademend toegankelijke stijl.Daan Stoffelsen werd uitgekozen voor de Jan Hanlo Essayprijs Klein 2013 en wint 1500 EUR. De andere genomineerden waren Jan Truijens Martinez en Anouk van Kampen (Alles wat al gezegd is) en Ruth Lasters (Alice’s valsnelheid).
Uit het juryrapport
De jury kent de Jan Hanloprijs Klein toe aan het essay dat een eigen stijl en toon combineert met een originele benadering van een literair thema. Een tekst die de overkoepelende kracht van de essayistiek laat zien en verbanden weet te leggen tussen zeer uiteenlopende literaire werken.De Jan Hanlo Media-Essayprijs 2013 werd voor het eerst uitgereikt aan een filmessay: Stephane Kaas werd winnaar met zijn inzending To-Do-Lijst. De overige kanshebbers waren Hee-Sung Choi (Room of one's own) en Pépé Smit & Harm van den Berg (Composition in Color).
Uit het juryrapport
Het filmessay van Stephane Kaas is een dynamische donderspeech. Het lijkt op een pleidooi om je stuurloos te begeven in een onbekende wereld die dankzij sociale media aan je voeten ligt. Maar de bevlogenheid van de maker heeft iets verraderlijks, evenals de sociale media zelf, zodat je je steeds moet afvragen: wat is mijn eigen benul van de dingen en wat wordt mij opgedrongen?
Uit het juryrapport
0 reacties:
Een reactie posten