De Antwerpse schrijfster Simone Lenaerts (1947) won gisteren de Debuutprijs 2009 met haar roman Zeewater is zout, zeggen ze. De Debuutprijs is een initiatief van Boek.be met steun van de Provincie Antwerpen. Deze literaire prijs wordt sinds 1969 jaarlijks uitgereikt aan het beste oorspronkelijk Nederlandstalig literair debuut van een Vlaamse auteur.
Dit jaar bestond de jury uit voorzitster Anna Luyten, Lisbeth Imbo, Dirk Leyman, Kristoff Tilkin en Peter Van den Eede. Zij waren het er unaniem over eens dat Lenaerts "literatuur brengt die een ode is aan de kracht & macht van taal en dat ze met haar boek haar meesterschap als realistische en intimistische tijdschroniqeur toont". In totaal waren er 15 genomineerde debuutromans, waaronder oa. Relaas van een stofzuiger (Pepijn Lievens), Ozzy (Jan Snyers) en Ingewikkeld kind (Vera Marynissen).
Tijdens de opening van de Antwerpse Boekenbeurs (30 okt) zal Simone Lenaerts haar prijs - een geldsom van 6200 EUR - in ontvangst mogen nemen.
Dit jaar bestond de jury uit voorzitster Anna Luyten, Lisbeth Imbo, Dirk Leyman, Kristoff Tilkin en Peter Van den Eede. Zij waren het er unaniem over eens dat Lenaerts "literatuur brengt die een ode is aan de kracht & macht van taal en dat ze met haar boek haar meesterschap als realistische en intimistische tijdschroniqeur toont". In totaal waren er 15 genomineerde debuutromans, waaronder oa. Relaas van een stofzuiger (Pepijn Lievens), Ozzy (Jan Snyers) en Ingewikkeld kind (Vera Marynissen).
Tijdens de opening van de Antwerpse Boekenbeurs (30 okt) zal Simone Lenaerts haar prijs - een geldsom van 6200 EUR - in ontvangst mogen nemen.
In Zeewater is zout, zeggen ze vertelt Simone Lenaerts het verhaal van een Antwerpse familie in de jaren vijftig tegen de achtergrond van de Koude Oorlog en een overheersend katholicisme. Raymond is overtuigd communist en antiklerikaal terwijl zijn vrouw Rika liever droomt van wat meer hartstocht in haar leven. Hun dochter Rosa ervaart die huiselijke spanningen zeer bewust en haar enige houvast is haar fantasie. Ook raakt ze stilaan gefascineerd door de mystieke kanten van het katholieke geloof. Niets kan echter voorkomen dat het gezin langzaam uiteenvalt...
Panta rhei, panta rhei. Ik hoor die klanken graag. Ze zijn als de klanken van een vreemde taal, waar ge geen woord van herkent, alleen aaneengeschakelde klanken en af en toe een rust waar ge een nieuwe zin vermoedt. Onafgebroken suist dat panta rhei door me heen.
Panta rhei, panta rhei. Waar juist, op welke plek, waar juist in mijn hoofd klinken de klanken als ge de woorden denkt? Proberen te weten te komen.Panta rhei, panta rhei.
Uit: "Zeewater is zout, zeggen ze"
Meer info via www.simonelenaerts.be
0 reacties:
Een reactie posten