Ik schrijf dan wel als een viswijf, drinken doe ik als een echte vent.
Ik kan alleen maar schrijven als ik dronken aan het worden ben en dan is het misschien maar goed dat ik uitsluitend over mezelf schrijf.
Het schrijven van poëzie zou je kunnen vergelijken met een blinde die een slapende luipaard betast.
Ik heb meer en meer de idee dat ik mijn tijd verpruts door zo mijn ziel te liggen spellen, een glimp licht levert het niet op.
Ik heb in ieder geval ferm zitten schilderen. Het is geen meesterwerk, maar het leest wel lekker.
Koenraad Goudeseune in en over zijn nieuwste 'roman in brieven' Wat duurt op drift zijn lang
(Uit: De Morgen Uitgelezen, 24 maart 2010)
(foto via hetpenhuis.blogspot.com)
0 reacties:
Een reactie posten