Hij was een gevierd (toneel)schrijver, dichter en hoogleraar filosofie. In zijn jonge jaren stond hij vooral bekend als 'revolutionair'. Hij streefde immers altijd naar vrijheid en gelijkheid en had een afkeer van willekeur en onrechtvaardigheid. Later werd hij wat 'gematigder'.
Samen met Goethe was hij een van de grondleggers van de Weimarer Klassik, een humanistisch-classicistische stroming in de Duitse literatuur.
Eén van de hoogepunten in zijn ‘filosofische ontdekkingsreis’ is zijn werk Brieven over de esthetische opvoeding van de mens, waarin hij op zoek gaat naar een theorie over hoe kunst een helende invloed kan hebben op ons persoonlijke én maatschappelijke leven.
Hij heeft ook - weliswaar onrechtstreeks - bijgedragen tot het Europese volkslied. Officieel heeft het volkslied geen tekst (er bestaat immers geen Europese eenheidstaal) maar toch wordt vaak enkele regels uit Ode an die Freude gebruikt om het volkslied mee te zingen. Beethoven baseerde zijn 9e symfonie dan ook op éen van Schillers bekendste gedichten.
Freude, schöner Götterfunken,
Tochter aus Elysium!
Wir betreten feuertrunken,
Himmlische, Dein Heiligtum.
Deine Zauber binden wieder,
Was die Mode streng geteilt,
Alle Menschen werden Brüder,
Wo Dein sanfter Flügel weilt.
Raadpleeg ook eens onze bibcatalogus om werken terug te vinden over Friedrich von Schiller.
meer info via www.friedrich-von-schiller.de
0 reacties:
Een reactie posten