Schrijfster Katrien Vervaele brengt het verhaal van 26 Vlaamse vissersvrouwen, ‘de bemanning aan wal en aan de haard’. De jongste is achttien jaar, de oudste een eindje in de negentig. Ze geven een inkijk in hun wel heel aparte leven. Deze zelfstandige vrouwen staan er meestal helemaal alleen voor, om het huishouden te regelen, de kinderen op te voeden...
Als hun visser terug thuiskomt, is het ‘kermesse’, maar tegelijk is het ook weer aanpassen en wennen aan een man die ook - en vooral - getrouwd is met de zee. Dat is het lot van deze ‘accordeonvrouwen’, ze zijn zowel vader als moeder en moeten telkens flexibel met de omstandigheden weten om te gaan. Ze vertellen over hun angsten en hun hoop, hun (bij)geloof en hun verknochtheid aan de zee.
Zoals in het verhaal van Sil de strandjutter, ‘de zee die geeft en de zee die neemt’. Het leven zoals het is, ter land en ter zee...
0 reacties:
Een reactie posten