Vrijwilliger Freddy Vermoere gaat soms in de Kortrijkse (buurt)bib op zoek naar interessante bezoekers. Ook personeelsleden en vrijwilligers van de bib passeren af en toe de revue. Wie zijn ze? Wat hebben ze met boeken, films, muziek, ...? Hoe belangrijk is de bibliotheek voor hen? Je ziet, Jambers is hem niet onbekend. :-) Wie weet, staat hij wel op een dag voor je neus met de vraag of hij even mag storen…
“Ik ben erg positief ingesteld”
Tine Vandamme (40) stelt nog tot eind april tentoon in de bibliotheek. Ze laat vrolijk stemmende schilderijen zien die verwijzen naar de Paasfoor. “Mensen zeggen me soms dat ze blij worden van mijn werk. Dat vind ik een compliment”, zegt de kunstenares.
Tine woont in Kortrijk en heeft een atelier annex galerie in haar thuisstad, aan het Overbekeplein 5. Daar spreken we af. “Is het hier niet te rommelig”, vraagt ze
Je bent voltijds aan de slag als artiest. Hoe ziet een gemiddelde werkdag er uit?
“Misschien kan ik een duidelijker beeld geven van mijn activiteiten als ik mijn werkweek overloop. Op maandag en dinsdag volg ik grafiek aan de academie in Kortrijk. Schilderen doe ik in het tweede deel van de week. Woensdagmorgen begint dat met mijn zoektocht naar geschikte foto’s die ik dan kan verwerken in mijn schilderijen. Momenteel ben ik bezig aan een reeks over vrouwen. Ik probeer daarbij vooral hun sensualiteit naar voor te brengen. Ik maak nu ook een reeks doeken over handen. Die zeggen ook veel over mensen.”
Is er een reden waarom je vrouwen schildert en geen mannen?
“Er is geen grote verklaring achter te zoeken hoor. Ik vind vrouwen mooi. Dat is het. Mannen schilderen, dat ligt me gewoon minder. Onlangs kreeg ik van enkele Nederlanders, die mijn werk in een galerie bekeken, zonder gêne de vraag of ik dan misschien lesbisch ben. Neen, heb ik hen gezegd en ik heb ook een mannelijke levenspartner.”
Zie je een verschil tussen hoe jij vrouwen schildert en hoe mannelijke kunstenaars dat doen?
“Als mannen vrouwen schilderen dan gebeurt dat vaak in een hardere stijl. De borsten en de vagina zijn daarbij dan ook dikwijls prominent zichtbaar. Pas op, dat kan heel mooi en opwindend zijn maar dat is niet mijn stijl. Ik vind ook dat bij mannelijke artiesten het gevoelige kantje ten aanzien van vrouwen meestal ontbreekt. Ik zal liever een decolleté tonen en over het algemeen wil ik vooral de sensualiteit laten zien die vrouwen kunnen uitstralen.”
Je hebt ook een website. Waarom is die grotendeels in het Engels geschreven?
“Dat doe ik om ook een internationaal publiek aan te spreken. Ik heb onlangs nog werken verkocht aan buitenlanders op een tentoonstelling in een galerie op de Grote Markt in Brugge. Er staat ook niet zoveel tekst op de site. Ik ga er bovendien van uit dat Engels een taal is die de meesten begrijpen.”
Op je webpagina gebruik je woorden als ‘zonnig’ en ‘kleurrijk’ en heb je het over geluk en optimisme. Weerspiegelt dat je persoonlijkheid?
“Ik ben erg positief ingesteld. Dat kan ik wel zeggen. Dat komt mede door mijn opvoeding en door het zeer goede contact dat ik had met mijn zwaar gehandicapte en inmiddels overleden broer. Ik bewonderde in hem enorm hoe hij van de kleinste dingen kon genieten. Van hem heb ik geleerd te genieten van de kleine dingen in het leven. Ik probeer dat ook een beetje in mijn werk te leggen. Als mensen me soms zeggen dat ze blij worden van mijn schilderijen, dan stemt me dat tevreden.”
Noem tot slot nog eens een boek, een film of een plaat die je heel inspirerend vindt?</>
“Over die vraag moet ik niet lang nadenken. ‘Le fabuleux destin d’Amélie Poulain’ is één van mijn favoriete films over een poppemieke op zoek naar de zin van het leven. De naïviteit van die jonge vrouw boeit me geweldig. Ik hou ook van het hoge suikergehalte in de film. De prent straalt ook veel positiviteit uit en dat sluit al helemaal aan bij wat ik belangrijk vind. We gaan binnenkort een weekendje naar Parijs en dan zoeken we zeker het café op waar Amélie Poulain in de film als klant vaak kwam.”
0 reacties:
Een reactie posten