Foto: Lisa Decré
Drie jaar geleden ging vrijwilliger Freddy Vermoere van start met de interviewreeks #FREDDIVERS. Daarin konden lezers kennis maken met verschillende verhalen van in en rond de bib. Zijn concept wordt nu verdergezet onder een nieuwe naam. Ook deze week is er een nieuwe #FREDDIVERS gaat vreemd ... met Laura.
Is het talent en de interesse om te schrijven er bij jou altijd al geweest?
“Toen ik elf jaar was, werkte ik iedere speeltijd aan een boek over straatkinderen in Brazilië. In mijn puberteit had ik plots heel andere interesses. In die periode las ik niet veel, en schrijven deed ik al helemaal niet. Het was pas toen ik drama ging studeren aan het Conservatorium in Antwerpen dat ik opnieuw de smaak te pakken kreeg. Het boek dat ik als 11-jarige ooit wilde realiseren heb ik helaas nooit teruggevonden.”
Wat betekent schrijven voor jou?
“Ik heb een haat-liefdeverhouding tot schrijven. Vaak ben ik tijdens het schrijven rusteloos en heb ik zo’n hoge focus dat niemand het in zijn hoofd haalt me te storen. Als ik geschreven heb, voel ik me voldaan. Maar al snel begint het weer te knagen. Het is een vicieuze cirkel. Momenteel ben ik veel aan het reizen en optreden. Ik kijk uit naar de zomermaanden. Dan ga ik alleen maar schrijven, in Antwerpen en op residentie in Roemenië en Tsjechië, daar heb ik heel veel zin in. Schrijven staat voor mij echt wel op nummer 1.”
Waar haal je je inspiratie om te schrijven, wie is je inspiratiebron?
“Hoe vrijer ik me voel, hoe beter ik kan schrijven. Het dagdagelijkse leven is mijn grootste inspiratiebron. Wanneer ik yoga doe, fiets of wandel in de stad, komen er gemakkelijk ideeën of poëtische beelden binnen, die ik onmiddellijk opschrijf. Daarnaast houd ik ervan muziekdocumentaires te kijken en allerhande boeken en bundels te lezen.”
Je doet aan poetry slam, wat is dat eigenlijk?
“Poetry slam is een genre dat tussen poëzie, speech en performance in zit. Het is de bedoeling om je eigen teksten te brengen op een krachtige, gedreven en ritmische manier waarmee je het publiek raakt. De onderwerpen kunnen uiteenlopend zijn. De teksten kunnen maatschappijkritisch zijn en gaan over gevoelige thema’s zoals migratie en vrouwenrechten, maar je kan evengoed iets vertellen over je passie voor frieten. Alles is mogelijk, als het de band tussen jou en het publiek maar versterkt.”
Heb je altijd graag op een podium gestaan?
“Nee, eigenlijk niet. Vroeger had ik veel last van podiumvrees. Toen ik 12-13 jaar was moest ik een dialoog brengen in de les Nederlandse expressie. Ik zat in die periode heel slecht in mijn vel. Ik had niet veel vrienden in die klas en was nog volop aan het zoeken naar mensen waarbij ik aansluiting kon vinden. Toen ik met mijn gesprekspartner die theaterdialoog voor de klas bracht, gebeurde er iets magisch: ik veranderde plots in een eigenzinnige, zelfzekere, straffe persoonlijkheid, de persoon die ik wilde zijn. Vervolgens kreeg ik een staande ovatie van de leerkracht en leerlingen. Ik wist niet wat me overkwam. Toen ik later op de dramaschool zat heb ik vaak geweend, getrild en gebeefd, naast en op de planken. Ondertussen zit dat allemaal wel goed.”
Heb je een favoriet boek? Heb je een favoriete schrijver?
“Boeken waar ik al jarenlang naar teruggrijp, zijn de kortverhalenbundels van Lydia Davis en Miranda July. Ik lees momenteel ook veel kinderboeken. Een prachtig boek voor zowel kinderen als volwassenen is Lampje van Annette Schaap. Ik heb het al meerdere keren cadeau gegeven aan vrienden en familie. Momenteel ben ik grote fan van Chimamanda Ngozi Adichie. Zij heeft het vertellen van verhalen op geniale wijze onder de knie.”
Heb je een favoriet gedicht?
“Als ik er echt een moet kiezen, dan kies ik voor Het weer van Hugo Claus. Dat gedicht zal ik ook brengen op Memento, tussen mijn eigen werk. Ik breng het vaker voor publiek, omdat het zo zintuiglijk en beeldrijk is. Een strofe uit het gedicht inspireerde me voor mijn volgende boek. Daar wil ik nog niet te veel over verklappen, maar het zal gaan over loslaten, grenzen trekken, het lichtje in onszelf aanwakkeren en vooral ook de afstand tussen jezelf en de ander overbruggen met mildheid.”
Wat ga je doen op het Memento Woordfestival?
“Op Memento kunnen mensen verschillende woordroutes volgen. Ik leid daar zelf één van. Ik heb met Kortrijks talent samengewerkt, onder wie Siebrand Craeynest en Imane Ghislaine. Met hen ga ik een ritmische compilatie van onze teksten brengen in De Stroate, een schitterende urban locatie waarvan we een spiegelzaal mogen gebruiken. Daarnaast zit ik ook nog in Barcyclette, waar ik een solo met zachtere poëzie breng. Memento blaast het eerder snobistische imago van Kortrijk helemaal weg en maakt van Kortrijk een heel gezellige stad. Memento is absoluut het warmste literatuurfestival van West-Vlaanderen.
"Wat wil je nog bereiken?
“Ik ben steeds nieuwsgierig naar wat ik nog niet heb onderzocht. Ik ben momenteel aan het experimenteren met een kinderboek en een kortverhalenbundel. Anderzijds wil ik me verder verdiepen in romans en gedichtenbundels. Allemaal voer voor tijdens de schrijfresidenties deze zomer. Ik kijk er enorm naar uit om mijn vakmanschap verder aan te scherpen.”
Carmien Michels schreef reeds 2 romans en een gedichtenbundel. Ben je benieuwd naar haar werk? Ontleen dan één van haar creaties in de bib:
We zijn water
Vraag het aan de bliksem
We komen van ver: gedichten
0 reacties:
Een reactie posten